Sołectwo Łęki

Wieś położona na prawym brzegu Soły, ok. 255 m n.p.m. Otoczona od zachodu wałami Soły, od wschodu obszernymi stawami, od północy i południa młynówkami odprowadzającymi wodę ze stawów do rzeki. Nazwa wsi jest pochodzenia topograficznego i oznacza podmokłą łąkę, zwykle porośniętą krzewami. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1404 r. i znajduje się w dokumencie wydanym przez księcia oświęcimskiego Jana III. W tym czasie istniał w Łękach folwark książęcy, który wraz z całą wsią przeszedł w 1457 r. na własność króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka. Do najważniejszych obowiązków mieszkańców wsi należała obsługa, naprawa i zarybianie stawów oraz odłowy i przewóz ryb do zamku. W XVI wieku istniała już przeprawa przez Sołę, w tym czasie folwark zatrudniał wyłącznie kobiety. W 1514 r. kmiecie z Wilamowic uzyskali od króla Zygmunta przywilej na wypas bydła na obszernych pastwiskach w Łękach. Pod koniec XVIII wieku Łęki wchodziły w skład folwarku w Bielanach. Wieś miała wielu właścicieli, w XIX wieku nabył ją baron Karol Larisch, dziedzic wielu innych majątków w okolicy. W 1889 r. przebywał w Łękach Henryk Sienkiewicz, który przyjaźnił się z Lucjanem Wrotnowskim, synem ówczesnego właściciela wsi. Lucjan był współwłaścicielem dziennika "Słowo", w którym Sienkiewicz drukował "Trylogię" i inne swoje powieści. Już przed I wojną światową Łęki były dobrze zagospodarowane. Znajdowały się tu dwa młyny wodne, dwie wytwórnie dachówek, gorzelnia, kilka kuźni, papiernia.